• Ons verhaal
• Achtergrondinformatie
• Foto's

Ons verhaal

Na een drukke week van plannen, boodschappen doen, infoboekjes maken, enz. hoopten we dat ons voorbereidende werk zou lonen. Het weer was alleszins schitterend!

Om 7h30 vertrokken we om alles klaar te zetten. Tegen 9 uur was het ontbijt geprogrammeerd en we dienden voor 18h00 aan de finish te zijn zodat de gehuurde fietsen tijdig konden teruggebracht worden. Voor de rest een dagje zonder stress of time-checks.

Half tien toen iedereen aan de ontbijtafel zat. Croissants, crèmekoeken, boterkoeken en brood zoveel men wou. Koffie, chocomelk, fruitsap of iets anders... Maar velen hielden zich een beetje in; "minder gewicht om de bergen op te rijden" klonk het ;-).

Inmiddels was het half elf en maakten we een groepsfoto vooraleer we van start gingen. En toen was het zover... Carina, Ingrid en Stijn probeerden de tocht zonder heuvels, de "stoere binken" begonnen met de Wolvenberg.

Op de Wolvenberg een eerste mankementje: het achterwiel van Hannes was los geraakt, maar we konden het vlot herstellen. Andy vertelde dat hij de eerste boven was, maar op de foto's zien we Sebastiaan voor Tim (gevolgd door Andy) als eerste arriveren. Men wachtte op iedereen en we konden dan de tocht verderzetten.

Via Ename, het centrum van Oudenaarde en de Berchemweg naar Kerkhove toe. Onderweg kwamen we het drietal opnieuw tegen. Zij reden langs de Schelde naar eenzelfde locatie. Op een parking hielden we onze eerste officiële stop.

Toen we aankwamen kregen we suikerwafels, de rest van het ontbijt en drank zoveel we wilden. Om beurt probeerden we tussen twee lijnen te rijden en deden we een poging tot steltlopen. Philiep Kesteleyn hield een score bij. We hebben nochtans nooit competitiedruk gevoeld, maar iedereen deed zijn best en de medewerking was fantastisch! Als afsluiter had Hannes een teamspelletje opgesteld: door een web van touwen kruipen... ambiance verzekerd (er werd wel een beetje vals gespeeld, maar vandaag mocht dat :-)).

Middag en richting de échte bergzone. De Oude Kwaremont waar ik als laatste aan begon. Ik zou de rest wel remonteren dacht ik ;-). Enkelen stonden halverwege te wachten omdat ze dachten dat ze al boven waren, Jonathan en Sebastiaan waren deze keer als eersten écht boven. Benjamin sukkelde met de fiets (kapot wiel), maar Patrick Bonne haalde een nieuwe fiets op zodat Benjamin wat later toch opnieuw kon inpikken.

Op naar de Paterberg. Als eerste opdraaien dacht ik toen. Enkel Yannick kon me nog even voorbijsteken, maar het was duidelijk dat hier enige parcourkennis van pas komt en boven kon ik als eerste ruim een minuut uitblazen eer de tweede zijn kopje boven de top stak.

Iedereen reed redelijk gedisciplineerd zodat we ons nooit echt zorgen hoefden te maken. Op de Rotelenberg waren er enkele verschillen te merken, maar toen waren we al heel dicht bij onze tweede stop aan "de grotte" in Melden.

Hoefijzerworp en een improvisatie met petanqueballen op de trappen van "den onderbos". Even wachten op Patrick (andere fiets voor Benjamin remember) en dan een Franchipanne, chocolaatje, drank, ...

De volgende berg werd een uitdaging... de legendarische Koppenberg wou iedereen naar boven rijden en de jongeren slaagden daar ook in, proficiat! (We geloven dat ze geen voet aan de grond hebben gezet ;-)... ik heb het alvast niet gezien dus ik geef iedereen het voordeel van de twijfel). Ik was als eerste boven, maar ik was vooropgereden voor de foto's. Iedereen was zowat op een ander ogenblik vertrokken dus hier geen winnaar ;-).

In de afdaling werd een slippertje gemaakt, maar de "schade" was hersteld vooraleer we de Steenbeekdries opdraaiden. Niet zo steil, maar redelijk wat kasseien. Nadat we de Stationsberg afgereden waren wachtten we op Andy... pijp uit? Hij ging nochtans voor de Bergprijs :-). Voor de volledigheid: eerste boven was Sebastiaan voor Jonathan.

Guido en Paul sneden een stukje af zodat ze de Taaienberg konden omzeilen. Daar was het buigen of barsten. Ik startte achteraan bij Hannes die krampen voelde opkomen, maar kon vlot naar voor schuiven. Vooral Jonathan probeerde niet te plooien en ik moest alles uit m'n kas rijden om de top als eerste te halen. Het lukte, al kreeg ik het verdorie lastig in de rug :-(.

Een leuk stuk bergaf waar we ons even konden laten gaan. Een topsnelheid van 66km/u en dan in de remmen, want net aan de voet van de afdaling was stop nummer drie op een speelpleintje. Daar speelden we opnieuw twee eenvoudige spelletjes: met een bal en touwtje spelers omver slingeren. Iedere speler had een bepaald aantal punten. Daarna met stenen schijfjes naar cilinders werpen in een hoepel. Op de cilinders lagen blokjes en de blokjes die in de hoepel vielen leverden punten op. Ondertussen genoot iedereen van een appel en vooraleer we vertrokken trakteerden we iedereen nog op een fruitsapje... aja, dat was een afleidingsmaneuver... daarna was het appeljenever en Wortegemsen.

Nog twee hellingen voor de boeg. De volgende op het programma was de Eikenberg. Hier was Jonathan de eerste boven. Twee wielertoersten bleven achter... en wij maar wachten. De foto's maakten achteraf veel duidelijk :-). uiteindelijk besloten we door te rijden.

Via de Kapelberg vlogen we naar de Boigneberg. Andy wou alles op alles zetten om deze te winnen, maar zoals het op een Teambuilding dag geldt, zouden de anderen er alles aan doen dit te verhinderen natuurlijk. Opnieuw werd parcourkennis doorslaggevend. Drie mensen kenden de helling, één daarvan (Sir Guido) zat niet meer in ons peloton.
Andy kende de helling (nog) niet en spurtte naar de top van het steilste stuk en stak de handen in de lucht, maar op deze helling ben je dan nog niet eens halverwege :-). Tim en ik trokken door. Hij gaf alles op zijn nieuwe koersfiets en deed dit schitterend. Opnieuw wou ik me niet laten verslaan door zo'n jonge gast en aangezien dit de laatste berg was wou ik me nog wel eens dubbel plooien ;-). Opnieuw voor de volledigheid: boven hebben we nog twee minuten op Andy gewacht :-).

Op de top van de Boigneberg staat café "In de Groenen Boom" en tegen het muurtje stonden twee fietsen die we al eens eerder hadden gezien! En toevallig waren we twee renners verloren... Hmmm.
Zonder verwittigen een andere weg kiezen konden we niet laten gebeuren natuurlijk. We namen de ene fiets mee naar de finish. Guido kwam nog roepend uit het café gelopen, maar zijn fietsje was al weg :-). Paul dacht dat hij er beter vanaf was, maar toen hij op zijn fiets wou kruipen zag hij dat het zonder zadel een moeilijke opdracht werd over de Holle weg te geraken :-).

Later zijn we hen nog gaan ophalen hoor... net op tijd voor het aperitief. (Benjamin die achter was had hen vergezeld.) Philiep stond ondertussen te zweten achter de BBQ. Vier soorten vlees en groenten zoveel men wou. Opnieuw enkel positieve geluiden.

Later werd de top drie van de spelletjes bekend gemaakt:

1. Yannick
2. Ingrid
3. Carina

Nog een woordje van dank aan de medewerkers en een gezellige babbel tot ongeveer middernacht. Voldaan kon ik naar huis om na te genieten van een leuke dag.

 

Achtergrondinformatie

De legendarische Ronde van Vlaanderen is bekend en berucht door de nijdige "kuitenbijtertjes" in de Vlaamse Ardennen. Ieder jaar brengt de Ronde een massa volk op de baan om de dappere renners aan te moedigen. Wij wonen in deze mooie streek, maar velen kennen de meeste hellingen enkel vanop TV.

Met een hoop vrienden de eigen streek verkennen, een dagje plezier en zonder zorgen werd het doel van deze trip.

We stippelden twee parcours uit:

• Ronde van Vlaanderen (op het parcours vanaf de Wolvenberg tot de Boigneberg) - 50km
• Anternatief zonder de hellingen - 45km

 

Foto's

                                                                             

2023 - 2022 - 2021 - 2020 - 2019 - 2018 - 2017 - 2016 - 2015 - 2014 - 2013 - 2012 - 2011 - 2010 - 2009 - 2008 - 2007 -
Tips voor trips 2006