• Ons verhaal
• Prijs
• Foto's

Ons verhaal

Ik mocht als fotograaf de wedstrijd volgen vanop de moto. Een nieuwe en schitterende ervaring! Op de triatlon van Oudenaarde had ik al drie keer de wedstrijd kunnen volgen vanop een moto, maar in koers is het toch nog iets anders. Het respect groeit voor de collega sportfotografen en je begrijpt een beetje het gedrag van verschillende mensen in koers.

In de late voormiddag reden we naar Herzele om tijdig de accreditatie op te halen. Van de inschrijvingen naar de officieuze start waar de renners dienden te tekenen. Wij namen wat voorsprong en reden naar de steenweg waar de officiële vliegende start werd gegeven. De start van een bewogen en nerveuze koers.

Al vlug reed iemand lek. De renner moest wachten tot auto 22. En alles ging net iets trager dan bij de elite renners. Kostbare tijd werd verloren. Ondertussen werd voorin een eerste kopgroep gevormd. In Nederzwalm stond ik aan het ronde punt bij de gele vlag. Omdat de auto's passeerden kon ik niet vlug oversteken en terug de moto op. Toen ik wou opstappen hoorden we po de wedstrijdradio de melding van een valpartij. Eens we daar waren was de schade al opgemeten. Serieuze schaafwonden bij de ene achterblijver en een andere renner diende men af te voeren. Toch wel vrij nerveuze bedoening en dus al vroeg slachtoffers.

Op de Berchemweg trachtten we wat voorsprong te nemen zodat we ook eens een foto konden nemen vanuit het veld. Daarna de hoek afsnijden en naar de Nieuwe Kwaremont alle renners afwachten. Er terug voorbij op de helling om de kopgroep te zien bovenkomen. Daar reden zij rechtsaf en wij konden rechtdoor. Op die manier waren we terug voor de renners geraakt. We wilden ons deze keer positioneren op De Donderij. Dan beslisten we alweer even het parcours te verlaten om op La Houppe te kunnen staan. Daardoor misten we wel de helling naar het Muziekbos.

Er werden groepjes gegrepen en er reden weer andere renners weg. Het was gans de wedstrijd knokken om erbij te zijn. Op de Valkenberg waren wij in ieder geval terug voor de koplopers. We lieten ze boven even passeren om achter hen plaats te nemen. Voor we naar de Haaghoek reden hadden we immers plaats om te passeren. Nog even vriemelen voor de Leberg en dan rustig achter het peloton richting Herzele.

De plaatselijke ronden reden we niet mee. We posteerden ons nog bij de bevoorrading en in één van de laatste bochten. Nog een kleine lus en het werd spurten naar de finish, zowel voor mij als voor de ruime kopgroep. Een knappe sprint overtuigend gewonnen door Joeri Stallaert. Uiteraard nog enkele foto's van het podium en een mooie ervaring later nagenieten tijdens het tochtje naar huis.

Bedankt aan iedereen die dit avontuur mogelijk maakte!

Prijs als toeschouwer

Gratis

 

Foto's

                             

2023 - 2022 - 2021 - 2020 - 2019 - 2018 - 2017 - 2016 - 2015 - 2014 - 2013 - 2012 - 2011 - 2010 -
Tips voor trips 2009
- 2008 - 2007 - 2006