• Reisverslag
• Foto's

Reisverslag

Vrijdag

Vrijdag 11 juli, Vlaamse Feestdag en lidinstelling gesloten; verplicht verlof dus ;-). Om 3u opgestaan en om 4u vertrokken richting Duitsland. Ik had dus tijd zat want ’s avonds wou ik in zusterstad Coburg zijn voor het grootste Sambafestival buiten Brazilië.

Onderweg regenachtig en niet zo plezant rijden. Snel nog even tanken in de buurt van Luik en dan reed ik via Keulen naar Frankfurt. Daar scheen de zon wel. Een tussenstop die wel wat mocht duren want ik zat mooi op schema. Wat rondwandelen en een vraag gaan stellen in de shop van de Europese Bank, maar daar kon men mij niet helpen. Met nog drie uurtjes voor de boeg vatte ik de weg aan richting hotel.

Maar die drie uur werd meer dan 4 uur want het ging van file naar file. De ene keer lag het aan werken, de andere keer was er een ongeluk en ook zeer hevige plaatselijke onweders zorgden voor vertragingen. Ik arriveerde pas rond 18u in Burgkunstadt waar ik twee nachten zou verblijven in hotel Drei Kronen. Ingecheckt en bagage uitgepakt. En dan naar Coburg… wat nog een half uurtje rijden was.

In Coburg aangekomen was er nog wat mieser. Parkeren leek niet zo evident als je het daar niet kent, maar toch een goed plaatsje gevonden. Regenjasje aan en met de barcode een bandje gaan versieren. Daarna kon het weekend pas écht van start gaan. Van locatie naar locatie telkens gaan zien wat er te beleven viel. Op iedere hoek was er wel wat te zien. Samba leek vooral een synoniem voor Fun!

Je kon er vanalles kopen. Gadgets, kledij, … een paar marktjes. Maar vooral ook heel veel eten en drinken. Je kon het zo gek niet bedenken of het was er, maar ik vond dat je in de zuiderse sferen het meest kon genieten met een mojito ;-). Toen de optredens gedaan waren volgde ik de menigte die “toevallig” ook richting mijn auto moest?

Blijkbaar was er in de buurt waar mijn auto geparkeerd stond een zaal waar een volgend feestje werd gehouden. Ook dat was toegankelijk met het armbandje. Een groep speelde muziek nadat het publiek eerst al was opgewarmd door een soort dansinitiatie. Daarna was er de verkiezing van sambadanseres. Uit een twintigtal dames werden er 10 gekozen. Daarvan bepaalde men de top drie en de publiekslieveling. Afsluiten deed de muziekgroep opnieuw. Tegen 3u dacht ik dat het beter was eens mijn bed op te zoeken want het was al een lange en zware dag geweest en ik dienden nog wel een goeie 30km te rijden richting hotel. Foto’s daar nog afhalen, eentje twitteren en tegen 4u in bed denk ik.

Zaterdag

Ik kon ontbijten tussen 6u30 en 9u30 dus ik dacht… 7u à 8u opstaan. Op ’t gemakske gaan ontbijten en dan eens het programma bekijken. Overdag waren het vooral workshops enzo, dus voor mij was het pas écht interessant vanaf 20u. Een rustige dag aan ’t hotel doorgemaakt en ’s avonds terug naar Coburg. Opnieuw het parkeerprobleem, maar toch wel weer iets gevonden na wat rondrijden. Mooi weer vandaag dus ook wel wat lastiger om van locatie naar locatie te geraken aangezien er wel wat meer volk was. Op een gegeven moment stond ik op de eerste rij aan ’t grote podium en dacht ik… blijf maar staan. De optredens duurden deze keer tot 2u30. Ik ging meteen naar ’t hotel want voor 3u zat ik weer niet in bed. De dag daarop wou ik toch iet of wat fris zijn in de auto.

Zondag

Om 8u opstaan, ontbijten en afrekenen. Vertrekken kon dus rond 9u. Het weer was precies weer niet denderend. ’t Was droog, maar lang zou het niet duren voor de eerste regendruppels op de ramen verschenen. Terug via Frankfurt, maar nu via Mainz en Trier zodat ik langs Luxemburg zou kunnen rijden om goedkoper te tanken. Had ik de eerste keer ook maar deze route genomen want het scheelt heel wat voor een volle tank diesel! In Mainz stopte ik even aan ’t stadion; de Coface Arena. Ik was er eerder al geweest maar niet binnen geraakt. Nu kon ik via de café tot aan de tribunes (ook in de hoek, beetje zoals in Eindhoven). Dat was perfect voor mij. Voor de foto had ik pech dat er een podium voor de spelersvoorstelling was opgesteld. Toch de kers op de taart van een geslaagd weekend.

Onderweg van onweer naar onweer. Alweer slecht om te rijden, want soms zag je geen 50m ver. Op de Brusselse ring stonden we gewoon stil omdat er even niets meer te zien was. Nadat het onweer was overgewaaid konden we gelukkig veilig terug verder. Net op tijd thuis eigenlijk. Om 20u30 gearriveerd, terwijl de WK Finale voetbal in Brazilië tussen Duitsland en Argentinië om 21u begon.

 

Foto's