• Reisverslag

Reisverslag

Vrijdag 3 februari 2017

Om 14u20 haalden we ons skimateriaal (AS Adventure Lochristi). Door een ongeval op de E40 in Merelbeke was het immens druk op alle wegen in de buurt dus ook voor ons was het alternatieven zoeken en hopen dat we op tijd waren. Om 16u30 zouden we immers vertrekken in Oudenaarde en ik wou nog de auto in de garage zetten.

15u45 dropte ik de bagage aan de bus. Ik reed snel naar huis en wandelde terug naar de bus. Mooi op tijd. 16u20 was is er meen ik. Iedereen (8 personen) was op de afspraak en we konden perfect op tijd vertrekken.

Via Kontich (18u15 - 4 personen), Nieuwerkerken (19u45 - groep van 28) en Maasmechelen (Jacqueline en Mathieu) reden we over Duitsland naar Italië. Om 23u ongeveer stopten we zodat de zetels konden worden plat gelegd.

Zaterdag 4 februari 2017

Na een nachtje "slapen" op de bus, arriveerden we om 7u stipt aan ons hotel "der Rierhof" in Klausen. Snel de bagage naar de kamers, klaarmaken en ontbijten en om 8u15 planden we te vertrekken naar de skipistes. Het werd uiteindelijk 8u25 en het was een half uurtje rijden naar San Christina.

Zouden we de groep volgen of niet? De keuze was snel gemaakt want na 1 zetellift waren we hen al kwijt. We waren niet de enige. Eerst Frank en daarna ook Jacqueline en Mathieu vervoegden ons. We maakten er een rustig en gezellig eerste skidagje van met tussendoor warme chocomelk.

We zagen dat de lift stil bleef hangen dus noodgedwongen wachten. We moesten wel een berghut opzoeken en chocomelk drinken…

Eens de liften weer werkten gingen we verder met skiën. We waren op tijd terug. Omdat de bus tot 18u00 diende stil te staan konden we als afsluiter nog eens naar boven voor de Wereldbekerpiste Sas-long. Snel nog even de sfeer opsnuiven in de après-ski en dan plichtsbewust naar de bus.

Avondeten werd voorzien om 19u30, 23u bedtijd.

Zondag 5 februari 2017

Ik had om 6u30 de wekker gezet want vanaf 7u kon je ontbijten. De bus vertrok om 8u30 dus voldoende tijd. Omstreeks 9u stonden we dus terug op de latten.

Vandaag de andere kant gekozen. In het begin wel wat moeilijke stukjes, maar eens je daar voorbij was en we in Val Gardena zaten was het mooi en breed. Verschillende rode en blauwe pistes gedaan. Op ons verste en hoogste punt een pizza gegeten en dan nog vrij ver naar beneden. Een leuke afdaling die we nog wel eens wilden doen. Doen of niet want we moeten ook op tijd terug zijn. Vandaag zou de bus immers om 17u vertrekken.

Ah, nu we hier zijn moeten we er van genieten. Goed uitgerekend dat we toch terug zouden zijn deden we de afdaling dus nog eens.

Waar we geen rekening mee gehouden hadden was het weer. Opeens meer wind, mist en sneeuw en we misten één liftje. We kwamen ergens beneden maar dat was niet waar de bussen staan. Even navragen en ze vertellen ons terug naar boven te gaan, liften 21 en 22 en dan kan je naar saslong.

Ai, kwart voor vier en we moeten nog drie liften nemen. Dat wordt ons een beetje haasten als je weet dat je zeker 10 minuten op een lift zit. De eerste lift was trouwens een hel. Sneeuw in het gezicht die aan je sjaal vroor en brilglazen die aandampten waardoor we niet meer zagen.

Tanden bijen en een stukje naar beneden tot aan lift 21. Aha, hier waren we dus te ver geskied. Naar boven terug de mist in. De bril heb ik maar af gezet. Niet ideaal, maar 't kon niet anders. Rustig naar beneden en het werd stressen. Dan nog lift nummer 22 en afdalen naar Saslong. Met vallen en opstaan dienden we naar de bus te gaan. Gelukkig waren er nog van onze groep die wisten dat we eraan kwamen. Zouden we het halen of niet? Ik zou nog de zwarte piste naar beneden nemen, maar heb besloten de bakjes te nemen. 19u59 waren we aan de bus en een anekdote rijker.

Iets later dan voorzien (17u15) reden we dus naar het hotel, maar iedereen was er veilig geraakt en dat was het belangrijkste. Net zoals gisteren aten we om 19u30.

Maandag 6 februari 2017

Opnieuw hetzelfde ritueel 's morgens. Deze keer planden we de lange afdaling (meer dan 10km) te doen, maar toen we boven arriveerden was de zichtbaarheid nul. Je zag geen meter door de mist. We waren genoodzaakt om de eerste de beste skihut binnen te gaan. Vanaf de middag zou het beter worden… dus het werd warme chocomelk.

We konden daar toch niet blijven zitten? Ooit dienden we terug naar beneden te gaan. En als je niet ziet, hoe ski je dan? En te voet is het wel een eindje. Op de tast dan maar van bordje naar bordje aan de rand van de piste of net daarbuiten.

Uiteindelijk toch tot aan de laatste hut voor het treintje geraakt. De zichtbaarheid werd een  beetje beter dus ik probeerde nog een keer terug te gaan en wat plaatselijke piste af te dalen. Toen in voldaan was ging ik ook terug naar de hut en proefde er nog een "bombardino" (warme advokaat met room).

Om 16u30 naar de bus, om 17u richting hotel, eens kijken hoe de sauna en het dampbad en iets met hete stenen eruit zien en om 19u30 avondeten.

Dinsdag 7 februari 2017

Zelfde ochtendritueel maar in plaats van onze bus zou een gereserveerde skibus ons om 8u30 komen ophalen. Dat werd 9u en er kwamen twee bussen want onze groep was te groot.

Onze laatste skidag en we hadden stralend weer. Wat gisteren dus niet lukte deden we vandaag. Ik deed de lange piste zelfs twee keer en genoot volop. Om het af te leren ging ik nog een laatste keer een blauw pistje doen en geloof het of niet maar na 10 meter ging ik onderuit! Mijn linkerski was alleen naar beneden. De botten waren er nochtans in geklikt meen ik? Op de helling terug de ski aan gekregen en opnieuw verder. Twee meter verder weer prijs. Hoe kan dat nu? Wat ik ook probeerde, ik geraakte niet meer vast in de ski. Ik wandelde dus maar naar boven want de tijd begon te dringen. De man van de skiliften haalde een hamer boven en kon wat ijs vooraan mijn bot verwijderen. Het "probleem" was opgelost, maar de eerste honderden meter was het toch voorzichtig zijn.

Om 15u45 waren we aan de bus en een kwartiertje later reden we naar het hotel. Nuja, de bus stond naar boven geparkeerd en we deden er nog een extra kwartoer over om vooruit te geraken. 16u50 waren we terug voor een douche (beneden bij de wellness want we hadden onze kamer al moeten verlaten).

Snel verfrissen en eten om 17u45. 19u reden we terug naar huis. Een tussen stop van 22u15 tot 22u45 in Hepberg – Köschinger Fort om de zetels plat te leggen en via Maasmechelen, Nieuwerkerken (5u50) en Antwerpen (7u40) naar Oudenaarde.

Woensdag 8 februari 2017

9u waren we terug aan 't voetbalstadion en kon ik mijn auto gaan ophalen. Marjan wou me voeren, waarvoor dank! Ik keerde terug om het materiaal en we waren terug thuis. Marjan had nog mijn stokken en gelukkig was ze voor ons naar de skiverhuurder getrokken. In Kruishoutem nog de stokken gewisseld en het materiaal binnen gebracht.

Het ontbijt was telkens dik in orde. Het avondeten was ook telkens superlekker. Je mocht eerst naar het salade buffet, daarna kon je soep nemen, bracht men een voorgerecht, een hoofdgerecht en een dessert. Er lagen ook steeds broodjes dus zeker niets te klagen en zeker niets te kort. Ik had alles opgegeten en kreeg zelfs de vraag of ik nog wat bij wou. Het hotel is zeker een aanrader!
Het weer zat deze keer wat tegen. De eerste dag ongeveer een halve dag zon, de tweede dag begon goed en 2/3 van de dag helder weer, de derde dag was een ramp maar eindigde niet slecht en de laatste dag was supermooi.

Ski prestaties