• Reisverslag
• Foto's

Reisverslag

Donderdag 27 augustus 2020: Sedan, Douaumont, Nancy

We vertrokken om 6u30 en gingen eerst nog eens tanken. Het was 9u30 toen we in Sedan arriveerden. Eerst even kijken of ik een foto kon maken van het stadion. Ik reed een toerke rond en zette de auto aan de kant. Zou ik een open deurtje vinden? Ik zette voor de zekerheid mijn breedhoeklens op het fototoestel en ondertussen kwam een man aangewandeld. Een vriendelijke kerel die vroeg of hij ergens mee kon helpen. In mijn beste frans vroeg ik dan maar of het niet mogelijk was een foto te nemen van de binnenkant. Tot mijn grote verbazing was het antwoord positief. We liepen van de ene hoek naar de ander. En voor ik het wist stond ik in de kleedkamer en liep ik door de spelerstunnel richting het gras. Ik kreeg een soort privé-rondleiding. Mijn vakantie was alvast super begonnen dus nogmaals dank aan de conciërge!

Iets langer aan het "Stade Louis Dugauguez" gebleven dan voorzien, maar ik had het er zeker voor over. Om 10u15 reden we verder richting centrum. Tien minuutjes later waren we geparkeerd en wandelden we richting "het grootste kasteel van Europa".

Het Kasteel van Sedan (Château fort de Sedan) in de Noord-Franse stad Sedan in het departement Ardennes in de regio Grand Est is een van de grootste burchten van middeleeuwse oorsprong van Europa met een oppervlakte van 35.000m2 op 7 niveaus. Het is het enige overblijfsel van de voormalige fortificaties in en rond de stad. In 1870 (de nederlaag in de Frans-Duitse Oorlog) werden de meeste verdedigingswerken vernietigd, behalve het kasteel.

Het kasteel was de verblijfplaats van de heren, later prinsen van Sedan die ook hertog van Bouillon waren. In 1650 werd het prinsdom Sedan aangehecht bij Frankrijk en kwam er een gouverneur voor Frankrijk aan het hoofd van het prinsdom Sedan.

Tot 12u waren we in dit stadje aan de Maas. Van 12u30 tot 13u strekten we de beentjes in Mouzon. Een half uurtje later vonden we een leuk bankje in de schaduw voor onze picknick. Om 14u trokken we verder richting Douaumont.

In en rondom Douaumont (nabij Verdun) is in de Eerste Wereldoorlog heftig gevochten. Wij gingen een kijkje nemen naar het Ossuarium van Douaumont en Fort Douaumont.

Het Ossuarium van Douaumont is een monument waarin zich de resten van 130.000 ongeïdentificeerde Franse en Duitse soldaten bevinden. Een vlakte met 15000 graven en voor ieder kruis een roos. Allen perfect uitgelijnd. Niet één te vinden dat scheef staat; indrukwekkend! Allen zijn gesneuveld tijdens de slag om Verdun gedurende de Eerste Wereldoorlog. Het eerste ossuarium dateert uit 1919, het huidige monument komt uit 1932.

Het monument zelf is 137 meter lang. Het merkwaardige uiterlijk van het gebouw kan worden verklaard via de symboliek van een tot het gevest in de grond gestoken zwaard. De toren kan worden gezien als de greep en de beide vleugels als de pareerstang van het gevest. De muren zijn versierd met de wapens van de steden die geld hebben gedoneerd voor de bouw. Het midden van het monument, waar zich de toegangspoort bevindt, staat onder een 46 meter hoge toren met daarin een 200 treden tellende trap. Bovenin bevindt zich een bijna twee en een halve ton wegende bronzen bel en een baken met vier draaiende lichten in de kleuren rood en wit. De toren zelf geeft uitzicht over het slagveld, een bord geeft aan naar welk gedeelte gekeken wordt. Een van de verste punten, te zien op een heldere dag, is de toren van het Memorial de Montfaucon. De gangen van het monument bevatten 18 nissen met elk twee tombes. Aan ieder uiteinde bevinden zich vijf andere tombes. Onder de tombes bevinden zich de beenderen van de ongeïdentificeerde soldaten.

Daarna gingen we nog een kijkje nemen tot aan het Fort van Douaumont en de loopraven in de buurt. Nog een stop bij één van de villages détruits.

Het was al 18u10 toen we in Nancy aankwamen bij het hotel. We waren in de hoofdstad van het departement Meurthe-et-Moselle in de regio Grand Est (Lorraine). We wisten dat Place Stanislas precies wel de moeite was dus dat wilden we wel zien. In die buurt gingen we dan ook iets eten. Daarna genoten we van projecties op het stadhuis en rond 23u keerden we terg naar het hotel.

 

Vrijdag 28 augustus 2020: Colmar

Om 8u30 vertrokken in Nancy en om 10u45 waren we in Kaysersberg. Een pittoresk dorp waar het leuk vertoeven was. Ik klom tot op de toren waar ik een prachtig zicht had over het dorp en de omliggende wijngaarden. We vertrokken terug rond 12u30 en een half uurtje later waren we in Colmar.

Eerst iets gaan eten en dan in de toeristische dienst een stadsplan met een "ontdekkingsroute" gevonden. We begonnen aan de 6,1km in het zonnetje. Toen we aan de kerk kwamen, was de batterij van het fototoestel plat. We besloten dan eerst te gaan inchecken in het hotel en wat boodschappen te doen. Daarna zouden we de tocht vervolledigen. We zagen dus wellicht wel het belangrijkste van Colmar en om de dag positief af te sluiten gingen we nog een ijsje eten op een terrasje.

 

Zaterdag 29 augustus 2020: Strathof-Natzweiler, Strasbourg

Vertrokken om 9u30 met een stop in Riqwihr. Alweer zo'n schilderachtig dorpje een half uurtje van Colmar. We bleven maar een uurtje want vandaag hadden we andere plannen. Om 11u45 arriveerden we aan het concentratiekamp Natzweiler-Struthof. Eerst daalden we af naar de gaskamer (een huisje waar men een ruimte had gemaakt waar men proeven deed met vergassen). Daarna trokken we het kamp in. Eerst de barakken met uitleg, daarna de cellen en om af te sluiten de onderzoeksruimte en de verbrandingsoven. Om ons bezoek af te ronden zagen we nog een film.

Natzweiler-Struthof was een concentratiekamp van de nazi's tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het ligt ongeveer vijftig kilometer buiten Straatsburg bij de plaats Natzwiller (Duits: Natzweiler), op 800 meter hoogte. Het was het enige door de Duitsers opgezet concentratiekamp op het huidig Frans grondgebied, hoewel er ook nog diverse kampen waren, zoals in Drancy en Le Vernet. De locatie was door Albert Speer gekozen wegens het ter plaatse voorkomen van graniet dat nodig was voor de bouw van de nieuwe hoofdstad Germania. Dit kamp was net als Groß-Rosen aangewezen als Nacht und Nebel-kamp, waar mensen spoorloos moesten verdwijnen. De familie zou nooit van het overlijden op de hoogte mogen worden gesteld. Het kamp was van 21 mei 1941 tot 23 november 1944 operationeel. In totaal werden 52.000 mensen (afkomstig uit Frankrijk, België, Nederland, Polen, Noorwegen, Duitsland en de Sovjet-Unie) vastgehouden in Natzweiler-Struthof en de buitenkampen. De gevangenen moesten zware lichamelijke arbeid verrichten. Mede door voedseltekorten en de minieme sanitaire voorzieningen leidde dit tot veel slachtoffers. Ook werden mensen in de gaskamer van het kamp vermoord en vervolgens in het crematorium verbrand. Voor het einde van de oorlog stierven 22.000 mensen in Natzweiler-Struthof en de buitenkampen. In september 1944 werd het kamp door de SS geëvacueerd vanwege de naderende geallieerden. Op 23 november 1944 werd Natzweiler-Struthof officieel door de Amerikanen bevrijd.

Om 15u30 gingen we door richting Straatsburg waar we dan om 16u30 aan kwamen. We trokken de stad in en gingen er ook iets eten. Het werd donker en wisten dat er nog een klank- en lichtshow was aan de kathedraal. Omwille van Corona werden maar een beperkt aantal mensen toegelaten op het plein. Mondmasker verplicht en rekening houden met de wandelrichting, alleen het verzoek van afstand houden was niet zo evident. 23u25 waren we terug op de kamer voor de laatste nacht van de vakantie.

Straatsburg (Frans: Strasbourg, Duits: Straßburg) is de hoofdstad van de Elzas en van de nieuwe, grotere regio Grand Est in het noordoosten van Frankrijk. De stad ligt aan de Rijn, aan de overkant van de Rijn ligt Duitsland. Toch is voor de stad de rivier de Ill net zo belangrijk, omdat het centrum tussen twee armen van de Ill ligt. Als gevolg van oorlogen en annexaties in 1681, 1870, 1918, 1940 en 1945 is Straatsburg meerdere malen van Duitse in Franse handen overgegaan en omgekeerd. Onder deze oorlogen heeft de stad geleden.

Straatsburg is met name bekend omdat de zetel van de Raad van Europa en het Europees Hof voor de Rechten van de Mens er zijn gevestigd. Samen met Brussel is het ook de zetel van het Europees Parlement. Het is een universiteitsstad en een centrum van de motor-, voedsel-, textiel- en machinebouwnijverheid. Het oudste deel van de stad, la Petite France, bevindt zich op de plaats waar de Ill zich om het centrum in tweeën splitst. Het is het meest toeristische deel van de stad.

 

Zondag 30 augustus 2020: Mettlach

's Morgens nog eens op verkenning in het centrum van Strasbourg. Dat deden we van 9u tot 11u30 want daarna wilden we nog wel iets anders zien. 11u45 vertrokken en eerst eens via het stadion wat maar vijf minuutjes rijden was. Deze keer minder geluk want alles potdicht.

Van 12u20 tot 12u50 liep ik even rond in de buurt van het Europees parlement. We aten in Haguenau Onderweg zagen we in de verte de indrukwekkende citadel van Bitche. We hadden Mettlach als bestemming; de thuisbasis van Villeroy & Boch. Om 18u waren we net buiten het dorpje bij de Saargleiche. Da's een prachtig zicht op een bocht van de Saar. Genieten tot 19u15 en dan toch maar huiswaarts. Een fantastische afsluiter

Een tripje van in totaal 1232km.

 

Foto's