• Reisverslag
• Foto's

Reisverslag

Zaterdag 4 oktober 2014: Oudenaarde - Brussel - Abu Dhabi -  Delhi

De wekker gezet om 5u45. Nog een laatste keer de mail checken en zoals gepland om 6u45 klaar om te vertrekken. Dan stap je in de auto en blijkt die niet te willen starten. Kalm blijven en plan B verzinnen. Valies op de fiets en zo naar ’t station. Moeder zal die dan wel eens gaan ophalen zodat die geen twee weken moet blijven staan.

De trein naar Brussel om 7u32. De aansluiting in Brussel-Noord om 8u59, 9u13 in de luchthaven en 9u20 aan de check-in. Exact 2 uur voor vertrek stond de valies op de weegschaal.
Alles verliep vlekkeloos, ook al vond ik het vrij druk aan de controles. Om 10u was ik aan gate B06 en inschepen kon pas vanaf 10u20. Om 11u13 zat iedereen op het vliegtuig en reden we naar de startbaan. Take-off om 11u28 stipt.

Ik zat aan het gangpad en de twee zetels rechts van mij waren vrij. Wat een luxe. Eerst kregen we een drankje en zoutkoekjes, daarna een warme serviette om de handen af te drogen. Na een uurtje kwam stewardess Hee Jin Kim het eten brengen. Ik nam de kip. Daarna nog een kopje warme chocomelk en dat alles met “Rio2” op het tv-schermpje.

2700 mijl en 5 uur later op een hoogte van 11887m kregen we een “chicken Napolitan pizza baguette” en dronk ik 7up. Na “The Incredibles” was het aan “Maleficent”. Als toetje was er nog een chocolaatje.

17u44 geland, 19u44 in Abu Dhabi, 5390km afgelegd. Een tussenlanding in Abu Dhabi waar alles precies wel proper maar klein leek. 3 uur tijdsverschil met België. Ik moest welgeteld 2 minuten stappen naar gate 6. De controle begon om 21u10. Boarding was niets te vroeg want de lange rij wachtenden hadden nauwelijks plaats aan de gate. Het vliegtuig zette zich in beweging om 22u35 maar den reden we nog 20 minuten naar de startbaan. Take-off was uiteindelijk pas om 23u02 en we konden een vlucht verwachten van 2u54 naar Delhy.

Opnieuw eten en alweer kip gekozen. Deze keer was het iets pikanter maar ook zeer lekker. Op tv het vervolg van “Maleficent” en daarna “22 Jump Street”.

Om 3u03 landden we in Delhi. 3,5 uur tijdsverschil met België. Alles ging vlot. Controles gepasseerd, geld gewisseld, bagage afgehaald, maar niemand van Shoestring te zien. Gewacht tot 5u en dan maar een taxi genomen. Je weet dat je op dat moment een “slachtoffer” bent maar veel andere opties zijn er niet. Blijkbaar ligt het hotel 25km van de luchthaven en is het meer dan 3 kwartier rijden. Na een aantal keer de weg vragen arriveerden we in een wat rare buurt en daar bleek inderdaad het hotel te liggen. Aangezien je nog geen “klein geld” geld hebt zijn de tips wat overdreven maar goed…Mijn naam stond gelukkig wel op de lijst, maar voor een kamer diende ik nog wat te wachten. Een briefje op de desk vertelde dat we om 9u samenkwamen. Een kille ontvangst en het hotel was ook uitermate basic. Intussen was het 6u20 toen ik in de kamer was. Nog snel wat slapen? 

 

Zondag 5 oktober 2014: Delhi

Iets voor 9u werd ik opgebeld. De reisleider wou langskomen als ik dat goed vond. Een misverstand bij aankomst en de taxirit zou gecompenseerd worden. Ik ben dan toch niet zo moeilijk als de meesten denken ;-).

Om 9 uur stonden we dus beneden. Snel even kennismaken met diegenen die op tijd zijn. Iedereen zou meegaan met de stadstour in Delhi. Snel vertrekken dan maar. Kennis maken met de rest kon later nog.

Eerste stop was Jama Masjid, de grootste moskee van India. Schoenen uit en 300 roepee als je wil fotograferen. Even wat uitleg door de gids en een kwartiertje vrij. Daarna reden we naar Raj Ghat, een monument ter ere van Ghandi. Net voor de middag reden we ook nog langs de Bahai temple maar we gingen niet binnen omdat er een hele lange rij mensen stond.

Eten deden we in een toeristenrestaurant. Indisch, maar niet echt spicy. Misschien wel goed voor een eerste maaltijd.

Na de middag trokken we naar Qutub Minar, de hoogste stenen toren van India. Een mooi domein waar we een half uurtje vrij kregen. Dat mocht wel wat meer zijn, maar we moesten verder voor onze stadsrit.

Het president house en het parlement, de India Gate en het rode fort zagen we vanuit de bus. De laatste stop was voorzien bij Bangla Sahib, een sikh tempel. Nadat we in de tempel binnen gingen mochten we ook een kijkje nemen in de keuken. Iedere dag maken vrijwilligers eten voor duizenden mensen. Daar kan je dus gratis gaan eten. Ook bedelaars kunnen er dus terecht…

Afscheid genomen van de plaatselijke gids en met de bus richting hotel. De laatste honderden meter wandelden we door de hectische winkelstraten in de buurt. Wat een contrast met de voorbije nacht. Je had nooit kunnen inschatten dat het hier zo leeft!

We konden anderhalf uur later aansluiten indien men samen wou eten. Iedereen stond klaar om 19u15 aan de receptie. Voor mij iets vegetarisch met kikkererwten. Goed gegeten en terug naar ’t hotel. Wat bijpraten en tegen 22u10 toch proberen slapen.

 

Maandag 6 oktober 2014: Delhi – Agra

Om 8u30 was iedereen klaar om te vertrekken richting Agra. Een busrit van 260km die normaal zo’n 8 uur zou duren. Omwille van feestelijkheden en verwachtte drukte koos men de flyway te nemen. In Noida, één van de vijf grote steden rond Delhi, dienden we blijkbaar eerst taksen te betalen.

Op die flyway was het niet meteen druk. Volledig links reden de traagste voertuigen. Op de pechstrook zag je héle trage. We passeerden een nieuw cricket stadion en een fantastisch Formule 1 circuit. Onderweg werd één keer gestopt. Tegen de middag arriveerden we in Agra en gingen we naar het restaurant. Een lekker rijstgerechtje voor mij. Daarna reden we door naar het hotel. Om 15u30 waren we op de kamer en vrij voor de rest van de dag. Als we ’s avonds mee wilden gaan eten dienden we om 19u30 klaar te zijn.

We keken wat in de reisgids, namen een kijkje bij het zwembad en verkenden de nabije omgeving te voet. We stapten in straatjes waar geen toeristen komen denk ik. Het échte India zeg maar. ’s Avonds de groep gevolgd en een gerechtje met spinazie, kip en rijst gekozen.

 

Dinsdag 7 oktober 2014: Taj Mahal – Agra Red Fort – Itmad-ud-Daula

De site van de Taj Mahal gaat open bij zonsopgang. We wilden vroeg zijn want een massa toeristen bezoeken deze plek en enkel de buitenlanders staan vroeg op. Opstaan dus om 4u45 want vertrekken om 5u30. De laatste anderhalve kilometer is gemotoriseerd verkeer niet meer toegelaten. Een dromedaris is een oplossing, maar wij namen een elektrisch busje. Qua volk viel het eigenlijk wel mee. Een rij voor de mannen en een rij voor de vrouwen. Rugzakken meenemen mocht niet, fototoestellen wel maar wie gedacht had de Taj Mahal te kunnen fotograferen bij zonsopgang was eraan voor de moeite.

Eens de site binnen kregen we wat uitleg, maar iedereen wou natuurlijk Taj zien! Via een prachtige poort komt het wereldwonder beetje bij beetje tevoorschijn. Toch wel prachtig! We konden toch al enkele foto’s maken voor we meer uitleg kregen. De gids nam ook een groepsfoto. De hoeveelheid uitleg viel ook goed mee. Voldoende en toch niet té veel detail. Dan maar eens dichterbij gaan kijken. Om binnen te gaan moest je hoesjes over je schoenen trekken. Fotograferen binnen mocht niet. Er brandt één lampje en er zijn twee graftombes met errond een beeldhouwwerk van marmeren muurtjes. Deze keer mochten we een uurtje vrij rondlopen. En toch vond ik dat wat weinig. Nuja, men wou nog gaan ontbijten dus ik diende wel te volgen. Geen ontbijt voor mij maar een versgeperst sapje.

Na het ontbijt met de bus naar het Red Fort of Agra. Ook dit is UNESCO werelderfgoed en dat zie je. Mooi onderhouden en nog steeds restauratiewerken. Slechts 25% van het fort is toegankelijk voor het publiek, de rest wordt gebruikt door het leger. Toch weer een bezienswaardigheid dat de moeite is. Ik wou wel wat langer blijven toen men om 11u terugkeerde naar het hotel. Ik was hier niet om aan ’t zwembad te liggen hé. Mathieu dacht er ook zo over en we bleven nog iets langer. Hij wou eigenlijk ook Baby Taj zien… waarom ook niet?

Te voet trokken we naar Itmad-ud-Daula, beter bekend als Baby Taj, en goed voor een wandeling van ongeveer 4km. Alweer een immens contrast tussen de site en het leven op straat; stil en proper. Om terug te keren naar het hotel zouden we een tuk tuk nemen. Maximum 100 roepee had de reisleider gezegd. Toen we de prijs vroegen zei men 1000 roepee. Haha, toch wel beetje veel van ’t goeie voor 6km. We besloten te wandelen.

’s Avonds zouden we de ondergaande zon in combinatie met de Taj Mahal gaan bekijken vanaf de andere kant van het water, maar door het vele verkeer hebben we rechtsomkeer moeten maken. Jammer, dan maar meteen naar ’t restaurant. We mochten er ook in de keuken gaan kijken. Ook wel eens interessant hoor!

Klaar met eten, afrekenen en terug naar het hotel. Gezellig in de wifi corner tot 23u30 bijbabbelen. Leuke verhalen van de reisleider over zijn ervaringen met toeristen, over z’n land en zijn eigen situatie. Je kan veel lezen, maar luisteren is veel leuker. 

 

Woensdag 8 oktober 2014: Agra – Jaipur

Vertrek gepland om 8u30, wekker gezet om 7u45. 7 à 8 uur voor ongeveer 260km vertelde men. Voor velen was dat slapen op de bus, voor mij is het genieten en fotograferen vanuit de bus. Ik had trouwens ook het privilege om op de beste plaats te zitten. Met dank aan de medereizigers die dat geen probleem vonden.

Na ongeveer één uur rijden waren we bij Fatehpur Sikri, een verlaten keizersstad die we ook bezochten. Daar toch wel heel wat mensen die munt wilden slaan uit toeristen (zowel buitenlandse als Indische). Er komt immers heel wat volk naar de beroemde moskee waar je ook wensen kan doen.

Onderweg aten we terug in een wegrestaurant. Op naar Jaipur waar we in een guest house verbleven. Het hotel is eigendom van één familie en alles stond ter onzer beschikking. De roze stad Jaipur leek ook iets geciviliseerder dan hetgeen we eerder zagen. ’s Avonds aten we in het familiehotel een vegetarisch buffet. Een huiselijke sfeer, potten op tafel en eten maar. Daarna gezellig wat kletsen in de zithoek van de binnentuin.

Onze reisleider kon er enkele collega-vrienden-reisleiders ontmoeten en het plagen begon. Iedereen deed lustig mee. Geen toeristische attractie of UNESCO werelderfgoed, maar simpel gezever onder vrienden… minstens zo interessant!

 

Donderdag 9 oktober 2014: Jaipur

Met de bus naar het Amber fort want dat lag wel wat van het familiehotel verwijderd. Prachtig fort en ook de muur rond de regio was indrukwekkend. Een muur die diende om taksen te innen en niet meteen tegen aanvallen.

Je kon met de olifant naar het fort, maar wandelen was efficiënter, diervriendelijker, goedkoper en ook gewoon sneller. In het fort kregen we weer uitleg en vrije momenten. Daarna terug naar de stad waar we werden afgezet bij het City Palace. Ons combiticket was hier niet geldig, dus trokken we met een groepje van zes maar meteen naar Jantar Mantar, het grootste gebouwde astronomisch observatorium ter wereld. Daar namen we een gids wat het op zich wel interessanter maakte maar wat veel om te onthouden.

Daarna zouden we iets gaan eten in een bekend toeristenrestaurant. Voor mij persoonlijk het minst goeie dat ik tijdens de reis heb geproefd. Als je alles eens wil proberen kan het wel eens tegenslaan. Na het eten gingen we terug naar het Paleis der Winden. Ook hier konden we gebruik maken van ons combiticket. Na dit bezoek zouden de dames gaan shoppen en de mannen zouden gaan wandelen.

Doorheen de binnenstad wandelen was wel interessant. In de kleine steegjes zag je ambachten, was het ook wel vuil en werd je niet lastig gevallen. Een drukpers die bij ons in het museum zou staan, mensen die juwelen sloegen, … en dat allemaal doorspekt met duizenden tempels.

Albert Hall Museum was ons doel, maar aangezien we om 17u aan de stadspoort hadden afgesproken, hadden we enkel de tijd om eens rond het gebouw te wandelen. Bezoeken was er dus jammer genoeg niet bij. We wachtten van 16u45 tot 17u15 aan de gate maar de dames kwamen niet opdagen. Ze waren eigenlijk al in het hotel maar niemand kon ons bereiken. Freddy onderhandelde de tuk tuk die ons ook terug naar de guest house bracht.

Perfect op tijd zodat we om 18u naar de cinema konden. Een échte Bollywood experience. In de cinema van Jaipur mag je lawaai maken en dat was op zich wel uniek om mee te maken. Wij zagen het eerste deel van de film “Bang Bang” en tijdens de pauze gingen we écht Indian fastfood eten langs de straat. Lekker en een goeie test om te zien of ons lichaam intussen al wat was aangepast. Terug in het hotel maakten we plezier tot 1u met een fles gin en limonade.

 

Vrijdag 10 oktober 2014: Jaipur – Pushkar

We zouden vertrekken om 9 uur, maar ik stond toch op om 7 uur. Enkele groepsleden zouden een yogasessie houden in de tuin en dat wou ik wel eens zien. Zelfs van enkel kijken kan je rust en ervaren en je goed voelen ;-).

Om 13u waren we in Pushkar en onderweg hadden we één keer gestopt in een wegrestaurant. Een wat vreemde weg naar een overigens mooi uitziend hotel. 20 minuutjes om te acclimatiseren en dan een wandeling door het stadje. Pushkar heeft eigenlijk meer één hoofdstraat en daar waren vooral winkeltjes. Op het einde stonde de Jagatpita Brahma Mandir, een Hindoe tempel. We kwamen net te laat aan om binnen ge gaan. Om 15u was het terug open, maar heel veel zou er niet te zien zijn. Dan maar vlug iets gaan eten dachten we. Al had ik meer dorst dan honger. Paar drankjes bestellen en om te eten probeerde ik een plaatselijke calzone met spinazie en champignons. In Pushkar vind je trouwens enkel vegetarische gerechten.

In de namiddag wandelde ik samen met Marlieke en Nino wat rond. We gingen eens tot aan het heilige meer en slenterden door de winkelstraat op zoek naar vers fruit. Een verse ananas mooi in kleine partjes gesneden werd de oogst. Veel meer viel er niet te beleven in de “hippiestad”. Dan maar wat ontspannen en bijbabbelen aan ’t zwembad.

Om 19u trokken we naar een “Italiaans restaurant”. De ravioli die ik wou bestellen was er niet, dus koos ik maar voor de gnocchi en kreeg ik tagliatelle. Samen met Freddy probeerde ik ook de ice-cream, maar dat was niet meteen een aanrader.

 

Zaterdag 11 oktober 2014: Pushkar – Udaipur

Stipt om 5 uur stonden we met zeven (Marieke, Henrike, Christiana, Marlieke, Freddy, Matthieu en ikzelf) klaar om te vertrekken voor een wandeling naar de bergtop, vanwaar we de zonsopgang konden bewonderen. We zouden aansluiten bij de groep van het hotel naast ons want zij hadden een gids die de weg kende. 20 minuten te laat kwam men erdoor. Een uurtje wandelen tot de top. Daar was een tempeltje en bij zonsopgang was er een ceremonie. Even genieten van de leuke ervaring en dan maar terug want vandaag reden we naar Udaipur. Mathieu en ik verkozen de ganse weg terug te stappen, anderen regelden een tuk tuk. Wij hadden dan wel een afslag gemist en deden en klein ommetje maar voor 7u45 waren we al terug. Douchen en valies maken. Klaar voor een 280km lange busrit.

Rond de middag stopten we om te lunchen. Twee vegetarische samosas (gevulde gefriteerde deeg dat men daar als snack serveert). Onderweg wegenwerken over zowat het ganse traject. Snel ging het dus niet. Voor de laatste 25km werd een uur gerekend. Net voor dat laatste stukje gingen we nog een kijkje nemen naar ruïnes. Daar zou ooit de hoofdstad van Udaipur geweest zijn.

Met de tuk tuk om 19u naar restaurant “Natural Lake View” voor diegenen die de groep volgden voor dinner. We aten op het dakterras met zicht op het meer. Een vegetarisch gerechtje met een lekker sausje en rijdt leek me wel iets. Na het eten terug naar het hotel. Vooraan bij de tuk tuk driver is het niet meteen comfortabel maar ook dit moet je eens meemaken zeker?

Terug aangekomen op de kamer zagen we naast ons een “roof party”. Daar zouden we eens een kijkje willen nemen. Maar net toen we aankwamen was het gedaan, klokslag 22u. We konden nog wel een “Beer café” binnen, maar om 23u deed men ook daar de boeken toe. Net genoeg voor een biertje, of een cola in mijn geval. Dan maar nog wat blijven hangen in de lobby van het hotel. Middernacht leek ons wel een geschikt moment om te gaan slapen.

 

Zondag 12 oktober 2014: Udaipur

Vrije dag in Udaipur. Wekker gezet om 7u30 en daarna te voet naar ’t centrum. Onderweg ontbijten, daarna richting Vishnoe tempel en na de tempel even tot aan het meer. We kwamen toevallig aan het restaurant van gisteren waar andere groepsleden gaan ontbijten waren. Later op de dag zouden we er ook in een bootje stappen. Samen trokken we naar het prachtige City Palace.

Na de middag dus een boottochtje met Nino terwijl de anderen gingen “shoppen”. De terugweg deden we te voet door de zoo. Aangenaam, rustig, leuk, … Dan nog even afkoelen bij het zwembad en klaarmaken voor de “dans”.

Met tuk tuks naar de dansvoorstelling. Eerder iets voor toeristen waar we kennis konden maken met traditionele dansen uit de regio. Heel mooie kledij en zeker een aanrader.

Avondmaal in de tuin van een restaurant aan de waterkant. Dineren langs de oevers van het meer kostte wel iets meer maar toch zeer leuk om eens te doen. Een paneer gerechtje voor mij.

Toen we terug bij het hotel kwamen moest ik nog eens poseren met enkele meisjes. Geen idee waarom, maar als ik hen daarmee gelukkig maakte dan is dat maar een kleine moeite natuurlijk. Zo voelt het dus om beroemd te zijn ;-). Nog wat kletsen tot 00u45 en naar bed… maar eerst nog even de “vogeltjes” wakker maken (deurbel).

 

Maandag 13 oktober 2014: Udaipur – Ranakpur – Jodhpur

Vertrek was voorzien om 9u. Nino zou de yogasessie volgen op de het dakterras. Hij wou dat ik een foto kwam nemen dus ik zette de wekker om 7u30. Tijd zat dus om nog de valies te maken.

Om 11u45 waren we in Ranakpur voor het bezoek aan de Jain tempel. Een prachtige tempel die open ging voor het publiek om 12u. Ik kon dus nog even rond de tempel wandelen tijdens het wachten. We kregen een uur de tijd voor het bezoek. Dat was perfect zo vond ik. Voor de zoveelste keer wou men met me op de foto. Een ganse klas deze keer!

Lunch hadden we iets verderop. Nog 180km naar Jodhpur. Onderweg passeerden we op ongeveer 1km van de reisleider z’n huis. Leuk om te zien uit welke regio hij afkomstig is.

Exact 18u arriveerden we aan het hotel. Een uurtje vrij en dan zouden we gaan eten. Iedereen was er maar aangezien het hotel zo goed mee viel bleven we daar voor dinner. Hoe zou de club sandwich smaken?

Ik probeerde er ook de computer van het hotel. De eerste computer die ik tegenkwam en vlot liep het niet. Zowat de slechtste machine waar ik ooit op werkte. Ik gaf het snel op. Dan zat ik liever op het gezellige terras tot middernacht.

 

Dinsdag 14 oktober 2014: Jodhpur

Alweer vertrekken om 9u, nu met de bus naar het fort. Inkomprijs, fotografiekost en de lift betalen. Daarna naar boven en starten met ons bezoek. Tegen 11u dienden we terug aan de ingang te zijn. Iedereen aanwezig en te voet naar de plaatselijke markt. Nino en ik vonden het leuk om eens aan people watching te doen. Met de tuk tuk reden we terug naar het hotel.

Even naar de foto’s kijken, een snack bestellen en relaxen op terras. Om 15u30 stond een Jeep safari op het programma. Eerst reden we naar een pottenbakker, daarna naar een opiumkweker om als afsluiter nog wat dieren te spotten in de “woestijn”. Terug naar het hotel en driekwartier later een avondmaal in restaurant “on the rocks”.

Terug in ’t hotel gin tonic en rhum cola tot 2 uur ’s nachts, maar het zijn vooral de leuke verhalen waarvoor je blijft zitten hé.

 

Woensdag 15 oktober 2014: Jodhpur – Bikaner

Rekening vereffenen in het hotel en dan klaar om te vertrekken om 8u30. Onderweg werden we tegengehouden door de verkeerspolitie. Duidelijk zo corrupt als maar zijn kan. Wat geld aftroggelen en zo voorspelbaar qua gedrag. Enkele meelopers, tamme agenten, zakkenvullerij, … maar wat doe je eraan hé?

Eten deden we onderweg. Voor mij een vegetarische burger. Een stop aan de Karni Mata in Deshnoke, beter bekend als de rattentempel. Schoenen uit en een kijkje gaan nemen. Om 15u30 waren we al in ons hotel. We werden verwelkomd met een bloemenkrans. Veel deden we niet meer. Eens de Indiase tv bekijken en eten op ’t dakterras van ’t hotel.

 

Donderdag 16 oktober 2014: Bikaner

Vrije dag in Bikaner. Dan maar zelf met enkele groepsleden afgesproken om 9u. We wilden de tempel zien en het fort en aangezien dat tweede pas om 10u open ging hadden we alle tijd. Uiteindelijk vertrokken we om 9u30 en wou men met de tuk tuk gaan. Ik was dat vervoer eigenlijk wel moe, maar ik ben flexibel. Aan de tempel werden we afgezet. Het was er heel mooi en alles was er fijn beschilderd met een overvloed aan kleuren. Het was er donker en ik had weinig zin om te fotograferen. Dat deed ik dan ook niet. De tempel was niet meteen in gebruik dacht ik en wat verderop was er wel eentje waar wat activiteit heerste. Enkelen wilden daar naar binnen en zoals het hoort laat je de groep niet in de steek. Binnen gaan interesseerde me op dat moment niet dus ik wachtte buiten tot iedereen terug was. Of dat een goed idee was… Men bleef ons ook volgen. Als aasgieren werden we opgejaagd. Negeren is de enige oplossing, maar als je alleen zit te wachten dan moet je extra je best doen. Wie mij kent weet dat het voor mij niet evident is mensen te negeren, maar ’t was een leuke oefening zeker?

Van de tempel naar ’t fort wou men terug een tuk tuk nemen. Alweer volgen zeker? Het was eigenlijk wel interessant deze keer. We hadden een ietwat speciale chauffeur. Het begon met zijn thee. Even wachten want tea time. Zijn vrouw kwam thee brengen en hij vertelde dat de huizen in de buurt allemaal van hem waren. Hij was eigenlijk sportleraar en dit was zijn bijbaantje.

Aan de spoorweg dienden we te wachten. Ben ik blij dat ik dat eens mocht meemaken. Vooraleer de trein passeerde waren er al honderden mensen onder de slagbomen gekropen. De trein kwam traag en toeterend voorbij. De slagbomen waren nog niet omhoog en alweer waren honderden mensen al over. Iedereen heeft er tijd zat en het leven is er precies één langgerekte bezigheid en tijdverdrijf maar wachten in het verkeer of aan de overweg… owee.

Aan het fort werden we afgezet. Dat gingen we uiteraard ook bezoeken. Het zoveelste fort, maar ook het zoveelste dat ik wel knap vond. Ze hadden allemaal wel iets gelijkaardigs en toch weer niet. Moet je ze allemaal bezoeken of heb je genoeg aan ééntje? Hoe zeer ik in het begin dacht… waarom bezoeken we dat rode fort in Delhi niet, zo zeer begon ik de keuze te snappen. En langs de andere kant kan je er niet genoeg van krijgen.

Daarna gingen we iets drinken rechtover het fort. Het was intussen ook middag dus waarom ook hier niet eten dachten we. Een vegetarian springroll had ik nog nergens geprobeerd. En dan wou ik toch absoluut te voet naar het hotel. We hadden immers alle tijd want we dienden pas om 15u30 aan de receptie klaar te staan.

Klaar om naar de kamelenfokkerij te gaan, of moeten we zeggen dromedarissenfokkerij? Alles noemt men daar kameel, het aantal bulten maakt niet uit. Mannetjes en vrouwtjes worden apart gehouden, we kregen uitleg over aantallen, hoeveelheid voedsel, … en we zagen ook hoe ze werden gemolken. De melk zou trouwens goed zijn voor diabetici (vooral type 1) en vetarm waardoor er ook geen yoghurt of kaas kan van gemaakt worden. Ijsjes daarentegen kan je er wel van maken dus dat moest ik zeker eens proeven. Laat me eerlijk zijn, ’t is niet meteen iets waar je mij nog een groot plezier mee kan doen.

Met de bus reden we daarna naar een afgelegen plek in de duinen op zo’n 25km van Bikaner. Daar werd muziek en dans gebracht tijdens een diner in de woestijn, louter voor toeristen. Het eten viel mee, de drank was er duur en de voorstelling niet meteen fantastisch. De prachtige sterrenhemel daarentegen was fantastisch. Ik was met Prahlad een foto gaan nemen en toen we terug kwamen hadden ze het eten al achter de kiezen. Ik mocht gelukkig nog aanschuiven aan het buffet. Na het spektakel in het donker naar het hotel was ook wel een belevenis. Indian roads at night. Toch even tot rust komen in de lobby voor we om 23u naar de kamer gingen.

 

Vrijdag 17 oktober 2014: Bikaner – Nawalgarh

Yogales voor Nino, ruim de tijd voor mij om te douchen en de valies klaar te zetten. Om 8u45 vertrekken. Hans en Anita verlieten ons om 8u30 aangezien ze hun vlucht een dag eerder hadden. Even afscheid nemen dus. Voor mij en Nino was dat goed nieuws want zo kregen we een eigen kamer in de Haveli waar we de komende nacht zouden doorbrengen.

Over de weg naar Nawalgarh valt niet zoveel te vertellen. Nieuw aangelegd tot het restaurant waar we lunch hadden, maar vanaf daar eerder een lappendeken.

We werden hartelijk verwelkomd met bloemenkrans en mangosap. Om 16u30 spraken we af voor een wandeling door de stad. Een goed uur dus om je op te frissen en van de prachtige haveli te genieten. Tijdens de wandeling zagen we heel wat haveli’s (de term die gebruikt wordt voor een herenhuis in India en Pakistan, meestal met historische en architectonische betekenis) die er compleet verlaten bij lagen. De zakenlui waren naar andere gebieden vertrokken en de ouderlijke huizen worden volgens de traditie niet verkocht. Echt wel jammer dat zo’n juweeltjes verloren gaan. We namen ook een kijkje in het museum waar zo’n huis toch wel wordt bewaard. Om 18u30 aten we in het restaurant van het hotel. Bijpraten voor een laatste echte avond samen met de groep… alweer enkelingen in de lobby… tot middernacht.

 

Zaterdag 18 oktober 2014: Nawalgargh – Delhi

Nog een laatste keer vertrekken om 9 uur. Wekker gezet om 8 uur, maar 8 uur slapen in één stuk… da’s toch niets voor mij. Voor de wekker was ik dus wakker maar ik bleef mooi liggen. Toch stond ik al onder de douche voor de wekker ging. Een dagje bus. ’s Middags stopten we aan een restaurant waar heel wat toeristen zaten. We hadden tijdens de ganse reis nog nergens zoveel toeristen samen gezien. Snel eten en weer weg want dat was niet meteen ons ding ;-).

Net voor Delhi stonden we in de file. Toch waren we nog mooi op schema. Freddy bleef nog een extra nacht en koos daarvoor een beter hotel. We brachten hem daar naartoe en we checkten daar de toiletten. “Als ze willen kunnen ze wel” dacht ik bij mezelf. Iedereen terug bij de bus, het moment waar we de chauffeur en zijn co-driver bedankten alsook onze reisleider. Afscheid nemen valt veelal zwaar maar het hoort erbij. De rest van de groep werd terug richting Crest Inn gevoerd. Het was er weer een drukte van jewelste. Ook van Christiana en Marieke dienden we dan al afscheid te nemen. Alsof het al niet voldoende zwaar was werd het zwaaien gefaseerd.

Met Nino en Prahlad ging ik nog op zoek naar zoetigheden. Iets specifieks van India dat ik kon meenemen naar het thuisfront. Druk druk druk en de laatste roepees gaf ik aan de reisleider. Extra fooi verdiende hij wel. Geen zorgen meer als het geld op is zeker ;-).

Onderweg stopten we nog aan de Mc Donalds. Nino had nog wat leftovers. Prahlad trakteerde nog op een ijsje en voor 25 roepee had je een Mc Egg. Jawel, de Mc Donalds in India is niet zoals in de rest van de wereld. Terwijl Nino en Prahlad aan het bestellen waren mocht ik weer handjes schudden en uitleggen waar België lag. Neen, het was niet naast Brazilië.

Terug in het hotel was er het afscheid van onze “best friend”, wat later ook van Henrike en Marianne. Samen met Marlieke, Mathieu en Nino ging ik nog naar een andere fastfoodketen (rechtover de overvolle Mc Do). Ook goedkoop, wellicht even ongezond en toch anders. Na een wandeling in de drukke buurt besloten we om de rustigere lobby op te zoeken om te kletsen.

Stipt om 0u30 werden we opgehaald.

 

Zondag 19 oktober 2014: Delhi - Abu Dhabi - Brussel – Oudenaarde

We werden dus stipt om 0u30 opgehaald. Een busje bracht ons naar de luchthaven. De ene “begeleider” liet ons over aan de andere die ons van de bus in de luchthaven moest leiden. Flightnummer enzo toch wel belangrijk precies. Gelukkig had ik een printje. Eens we binnen waren werden we opgewacht door een derde persoon. Zijn taak was vertellen waar we dienden aan te schuiven. En zo blijft iedereen aan het werk zeker?

India en jobcreatie, nog nooit het ik zoveel stempels gehad vooraleer ik door alle verschillende controles geraakte. En alles doet men daar met twee. Nuja, ’t hoort bij de cultuur, wellicht zijn wij hier wat te efficiënt ;-).

Tot Abu Dhabi was het zo’n 3 uur vliegen en zat ik op hetzelfde vliegtuig als de Nederlandse vrienden. Daar was het alweer afscheid nemen want zij vlogen naar Amsterdam en ik naar Brussel. Iets na 9u plaatselijke tijd vertrokken voor een vlucht van 7 uur.

Terug aangekomen in België werd de paspoort gecontroleerd, ging ik nog eens naar toilet en diende ik nog een vijftal minuutjes te wachten op de bagage. Dat viel dus allemaal goed mee want toen ik beneden een treinticketje gekocht had kon ik meteen opstappen (trein van 15u50 tot Brussel-Noord). Snel even naar huis bellen voor de batterij het begaf. Gelukkig checkte ik de uurregeling want de trein naar Oudenaarde kwam aan in Brussel-Noord om 16u22 terwijl we gewoon zijn om de trein 32’ na te nemen. Geen vertraging deze keer en terug in Oudenaarde om 17u30. Vincent kwam me ophalen, waarvoor dank! Dan wordt één van de volgende opdrachten zorgen dat mijn auto terug start. Back to reality.

 

Foto's